به مجموعهای از ابزارها و دستگاهها اطلاق میشود که برای شناسایی و اعلام وقوع آتشسوزی طراحی شدهاند. این تجهیزات به منظور افزایش ایمنی ساختمانها و حفاظت از جان و مال افراد مورد استفاده قرار میگیرند. در زیر به برخی از تجهیزات اصلی اعلان حریق اشاره میشود.

تجهیزات اصلی اعلان حریق
. دستگاههای تشخیص دود: این دستگاهها با استفاده از سنسورهای خاصی که وجود دود را تشخیص میدهند، به سرعت وقوع آتشسوزی را شناسایی میکنند. 2. سنسورهای حرارتی: این سنسورها تغییرات دما را اندازهگیری کرده و در صورت افزایش دما به حد مشخصی، هشدار میدهند. 3. آژیرها و زنگهای هشدار: این تجهیزات با تولید صدا یا نور، به افراد داخل ساختمان اعلام خطر میکنند. 4. پنل کنترل مرکزی: این پنل به عنوان مغز سیستم عمل میکند و اطلاعات دریافتی از سنسورها را پردازش کرده و فرمانهای لازم را صادر میکند. 5. دستگاههای اعلام حریق دستی: این دستگاهها به افراد اجازه میدهند تا به صورت دستی خطر آتشسوزی را اعلام کنند. معمولاً شامل دکمههای فشار هستند. 6. سیستمهای اعلام حریق بیسیم: این سیستمها بدون نیاز به سیمکشی نصب میشوند و برای مکانهایی که دسترسی به برق یا سیمکشی دشوار است، مناسب هستند. 7. سیستمهای اطفای حریق خودکار: برخی سیستمهای پیشرفته شامل تجهیزات اطفای حریق نیز هستند که به طور خودکار در صورت تشخیص آتش، اقدام به خاموش کردن آن میکنند. 8. سیستمهای گزارشدهی: این سیستمها معمولاً شامل نرمافزارهایی هستند که اطلاعات مربوط به وضعیت سیستم اعلان حریق را ثبت و گزارش میدهند. استفاده از تجهیزات اعلان حریق مناسب و نگهداری منظم آنها میتواند جان افراد و اموال را در برابر خطرات آتشسوزی حفظ کند.

